πειρατικό

Είχες λέει θάλασσα αντί για μαλλιά

και σε κάθε φύσημα του άερα

έβγαινα με μια μπανιέρα στα βαθιά

δεν υπηρχε τίποτα άλλο
μεθυσμένος στο πειρατικό μου

πολιορκούσα τα βράχια σου

και έμενα εκεί διψασμένος για μέρες

τρεφόμουν με φύκια

και κολυμπούσα γυμνός

στις μπούκλες σου

εσύ λουζόσουν με το φεγγάρι

εγώ πνιγμόμουν στη παλλίροια μου

και μου άρεσε

να σου φέρνω ξεβρασμένα

ψαροκόκκαλα

στις άμπωτες, για τιάρες

να ημερεύεις τα κύματα

στο μέτωπό σου το καθαρότερο

να ναυαγώ

τώρα είμαι αλάτι

στις πληγές μου
ουδέν νεώτερον
εξατμίζομαι

και η μπανιέρα μου

απλά ναυάγιο

στην τουαλέτα μου.