Ήταν κάποτε
ένα Τέρας που κατοικουσε μέσα σε ένα
Αγόρι, ή ένα Αγόρι που ζούσε μέσα σε ένα
Τερας, αλλά αυτό δεν έχει και τόση
σημασία,
Το Τέρας
βρισκόταν σε χειμέρια νάρκη, αλλα μια
ωράια νύχτα ξύπνησε και ζητούσε αίμα,
το αίμα του Αγοριού. Το Αγόρι τρόμαξε
νόμιζε ότι είχε δει εφιάλτη αλλά μόνο
κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε καθώς δεν
ξύπνησε ποτέ.
Και το Τέρας
ζητούσε ζητούσε και το Αγόρι έκοβε
ολόκληρα κομμάτια για να το ταΐζει.
Το αγόρι
σύντομα κατάλαβε ότι με διάφορες ουσίες
μπορεί να μουδιάζει το Τέρας ή ακόμα
και να το βάζει για ύπνο. Αλλά αυτό
αποδείχτηκε ακόμα χειρότερο, καθώς το
Τέρας είχε εφιάλτες και κλωτσούσε,
κλωτσούσε πολύ και ξύπναγε πιο δυνατό
ή όταν συνερχόταν απ’το μούδιασμα
τίναζε απο το απόκοσμο κεφάλι του την
αδράνεια και πετσόκοβε ανελέητα.
Και
περνάγαν τα χρόνια με μια άνιση μάχη
και κανείς δεν έκανε πίσω, ώσπου μια
μέρα φάνηκε εκείνη. Το Αγόρι την ερωτεύτηκε
αμέσως .Ήταν η Πεντάμορφη.
Η Πεντάμορφη
αγάπησε το Αγόρι και δεν την φόβιζε το
Τέρας, αντιθέτως ήξερε απο τέρατα.
Και
πέρναγαν τα χρόνια και το Τέρας ημέρευε
και όλα φαίνονταν ωραία, αλλα μια μέρα
η Πεντάμορφη έφυγε γιατί η ζωή δεν είναι
ένα γαμημένο παραμύθι και το Τερας βρήκε
ευκαιρία και επέστρεψε εξημερωμένο και
πιο ύπουλο .
Το Αγόρι σκέφτηκε “κάτι
πρέπει να κάνω” και αποφάσισε να
επωφεληθεί απο το Τέρας.
“Θα φτιαξω
Τερατίνη” δήλωσε αποφασισμένο και
έπεσε αμέσως με τα μουτρα στη
δουλειά.
Έφτιαξε φιαλίδια των 2ml των
5ml και των 10ml για τους πιο απαιτητικούς
χρήστες.
Και ω τί έκπληξη η Τερατίνη
είχε πέραση .
“Κύριε Αγόρι πόσο
όμορφο είναι το Τερας σας πόσο υπέροχα
με κάνει και νιώθω, εσείς κυρία μου το
πάιρνετε σε κολλύριο ή ενέσιμο τί
φανταστική δουλειά κάνει ο κυριος Αγόρι
μας αλήθεια ;!”
και δώστου
τα ωραία λόγια και οι διθύραμβοι, μάλιστα
η ιδέα ήταν τόσο εξαίσια που απο το
Αγόρι ζητηθηκε να εκθέσει το Τέρας σε
γκαλερί ακόμα και να γράψει βιβλίο για
αυτό.
Είχε τόση πέραση η Τερατίνη
αλήθεια που το αγόρι είχε τρομάξει
έπρεπε να επιστρατευτεί ότι τρόπους
είχε για να κάνει το Τέρας να ξυπνάει
πιο συχνά και αυτό το τρόμαζε μα ήταν
πια ο Κύριος Αγόρι , είχε ένα κοινο και
επιτέλους είχε βρει ένα σκοπό, πως θα
τα παράταγε όλα έτσι;
Ένα βράδι ο
Κύριος Αγόρι έκανε να κόψει λίγο απο το
χέρι του να ματώσει, να παράξει Τερατίνη
και αυτό που είδε τον τρόμαξε πιο
πολύ απο ο, τιδήποτε είχε ξαναδεί ως
τότε.
Δεν υπήρχε σημείο ανέπαφο. “Να
πα να γαμηθούν όλα” είπε ο Κύριος Αγόρι
και από εκείνη τη στιγμή και μετά δε
ξανασχολήθηκε με την Τερατίνη.
Το
Αγόρι υπέφερε έπρεπε να βρει ένα τρόπο
να κάνει αποσυμπίεση στο Τέρας μέσα
του.
Έκλαψε, έκλαψε
όσο δεν είχε ξανακλάψει, έκλαψε τόσο
που στο τέλος δάκρυσε αίμα και ξαφνικά
εμφανίστηκε μπροστά του απο το πουθενά
ένα μωρό.
“Είμαι το τέρας” ούρλιαξε
μπροστά του το μωρό, με την μωρουδιακή
φωνούλα του και το Αγόρι στεκόταν εκεί
σαστισμένο χωρίς να ξέρει τί να κάνει.
“Μα
πως γινεται να είσαι το τέρας;” αποκρίθηκε,
εσύ είσαι απλά ένα μωρό σήκω φύγε τώρα
απο μπροστά μου αρκετές σκοτούρες έχω.
“ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ” τσίριξε ακόμα πιο
δυνατά το μωρό, σχεδόν κλαίγοντας αυτή
τη φορά και απαιτώντας απο το Αγόρι να
το πιστέψει.
Το αγόρι γέλασε. Το μωρό
έβαλε τα κλάματα. Το Αγόρι το πήρε
αγκαλιά. Το μωρό ηρέμησε.
“Ώστε εσύ
είσαι αυτός ο τύραννος που μου έχει
γαμήσει τη ζωή τόσα χρόνια;” ρώτησε το
Αγόρι χωρίς να περιμένει ιδιάιτερα
απάντηση από το μωρό καθώς αυτό κοιμόταν
το πιο γαλήνιο ύπνο της ζωής του.
Το
αγόρι κοιμηθηκε με το μωρό στην αγκαλιά
του και αλήθεια δε θυμόταν να έχει
ξανακάνει πιο όμορφα όνειρα.
Όταν
και οι δύο ξυπνησαν, έδωσαν μια υπόσχεση
,μια στο τόσο το Αγόρι θα αγκάλιαζε το
Μωρό-Τέρας
και αυτό θα τον άφηνε ήσυχο σαν καλό
Τερατάκι που ήταν.
Και αυτή ήταν
μια τίμια Υπόσχεση, δε νομίζεις;
Και
αυτό δεν είναι ένα γαμημένο παραμύθι.
