Σε ρώτησα τι κάνεις
καλά
περίεργα
καλά
ήξερες πάντα να φοράς ένα επίχρυσο ένδυμα στο κρύο
όχι να ντύνεσαι ζεστά
μα να φασκιώνεις τις χιονόμπαλες μην λιώσουν
φαντάζομαι τι καιρό κάνει στις ίριδές σου
βλέφαρο
σπίθα
βλέφαρο
σαν το γατί σου που κουρνιάζει
ανάμεσα
στα πόδια σου
σαν την ουσία
που κατοικεί στην απουσία
για παρέα.
Περνάει ο παλιατζής πάλι από τη γειτονιά σας
και με ξύπνησε
γαμώτη
πάλι με ξύπνησε
και χάρτινα είδη και ξύλινα είδη
και σιδερικά παίρνω
περνάει ο παλιατζής πάλι
τί θέλει
έχω παραδώσει σώμα, έχω παραδώσει πνεύμα και ψυχή
καιρό τώρα
χάνει το χρόνο του εδώ
όπως χάνεις την ουσία
Καλημέρα
Μέρα
Καλημέρα
