Το γράμμα Άλφα

Προσπάθησα να σου γραψω ένα γράμμα

μα είχα ξεχάσει να γράφω
θυμόμουν μονάχα να σχηματίσω το γράμμα άλφα
Άδικα
χρεώσαμε με τις δικές μας ανασφάλειες το χρόνο
Αγνόησα
επιδεικτικά τις κατακρεουργημένες αλήθειες μου
και τώρα αυτές με πήραν στο κατώπι
υπενθυμίζοντάς μου με
Aίμα
τα πιο αγνά ψέμματα
θυσιασμένα στο βωμό της αγάπης
Άγγιξα
μόνο το ορατό και παρέλειψα
να χαιδέψω τα σκοτεινά μου αδιέξοδα
και αυτά αγρίεψαν με πήραν στο κυνήγι
μα όπου και αν τρέξω, μάντεψε ·
Αδιέξοδο
Προσπάθησα να σου γράψω ένα γράμμα
μα είχα ξεχάσει ποιά είσαι
θυμόμουν μονάχα ποιά ήθελα νά’σαι
Αγέλαστος
εγω και βλοσυρός προστάτευα
τα σκοτάδια μου
Αέρα εσύ και φως
μου φώτιζες τα μαλλιά μου
θηριώδεις άνεμοι που ταξίδεψαν τη σκέψη μου
και είχα την τύχη να τους ακούσω
μονο έγω
κάποτε τα καταφέραμε
θα λέμε και βαδίσαμε μαζί στο
Άβατο
έκτοτε φυτρώνουν αγριόχορτα
στο κεφάλι μου για να μου θυμίζουν
αδιάκοπα την
Απλότητα
της αληθινής ομορφιάς
αυτής που περνάει απαρατήρητη
γιατί δε σου λέω, ξέρεις
προσπάθησα και έπεσα
έσπασα
μα προσπάθησα
να σου γράψω ένα γράμμα

Μα με ένα γράμμα το νόημα βγαίνει λειψό και είναι οι λέξεις τόσες και κοίτα…
Βρέχει