Χάιδεψα σήμερα δυο γατάκια
Το ένα το λέγαν σκούπα
Το άλλο το λέγαν σβούρα
Η μάνα τους ήταν δέντρο
___________________________
Ο χρόνος το σπιρτόκουτο
και η μοναξιά το σπίρτο
βάζω φωτιά στους χάρτες μου
και βαφτίζω τις στάχτες πατρίδα
____________________________
Καμπαναριό Ιερό
είχε κούνιες αντί για καμπάνες
____________________________
Με ρώτησες τι είναι ο έρωτας
Σου απάντησα :
Να θέλεις να πεθάνεις για να μπορέσεις να ζήσεις ως ανάμνηση
μέσα της
Το ένα το λέγαν σκούπα
Το άλλο το λέγαν σβούρα
Η μάνα τους ήταν δέντρο
___________________________
Ο χρόνος το σπιρτόκουτο
και η μοναξιά το σπίρτο
βάζω φωτιά στους χάρτες μου
και βαφτίζω τις στάχτες πατρίδα
____________________________
Καμπαναριό Ιερό
είχε κούνιες αντί για καμπάνες
____________________________
Με ρώτησες τι είναι ο έρωτας
Σου απάντησα :
Να θέλεις να πεθάνεις για να μπορέσεις να ζήσεις ως ανάμνηση
μέσα της
[Η αλλιώς: περιμένουμε να γίνουμε ανάμνηση για να υπάρξουμε πραγματικά]
_______________________________________________________________
Ήταν λαγός και φορούσε κοκκαλάκι της νυχτερίδας
Ήταν νυχτερίδα και φορούσε λαγοπόδαρο
Ήταν νυχτερίδα και φορούσε λαγοπόδαρο
Αυτός ο έρωτας ήταν καταδικασμένος εξ' αρχής
_________________________________________
_________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου