τριαντατρείς σταγόνες

Έχω γεννηθεί και έχω πεθάνει
στης βροχής τα λημέρια
εκεί που τα καλοκαίρια μας άφησαν το χέρι
παραπατάω από τριαντατρία συγγνώμη
τρικλοποδιά στη ζωή μου
οι αστυνόμοι -νόμοι-μόνοι-
[μ.γ.δ.]
φωτιά στη ψυχή μου / τρικυμία στη φωνή μου
Έχω γεννηθεί και έχω πεθάνει
στης βροχής τα λημέρια
έχω κεντήσει με το βλέμμα μου αστέρια
ποδιά πια στη ζωή μου
ακάπνιστα τα τσιγάρα/ οι μποτίλιες γεμάτες/ οι φλέβες
[μου]
σκάρτες
οι φίλοι μου δεν παίρνουν τις βιταμίνες τους
ξερνώ και τις δικές τους
τις τοξίνες τους
Χωμάτινοι πορτοκαλί καιροί
χωρίς φίλτρα,
instaζωή
[με το ζόρι gram Άρη Ω!]
Μου είπε θα σου ανάψω ένα κερί
Έχω γεννηθεί και έχω πεθάνει
στης βροχής τα λημέρια
και κολυμπά
η ομοιοκοκαταληξία σε λασπόλακους
όμοιοι όλοι/ όλοι λήγουν
κάποιοι καταλήγουν
και πως να ξεχωρίσει κανείς τους ζωντανούς απ΄τους νεκρούς
Έχω γεννηθεί
και έχω πεθάνει
σε λύκου λημέρια
αλλά ζω ακόμα
[έτσι νομίζω τουλάχιστον]
εσύ;