Αφετηρία Γυμνιστών

Σταμάτησα λίγο πριν την αφετηρία
η κορδέλα έναρξης ανέμιζε αγέρωχη
Σκέφτηκα ότι για πρόλογος
ταίριαζε κάτι σαν
“Το πιο επίπονο παυσίπονο είναι ο επίλογος”
Ειρωνικό λίγο
σε ένα κόσμο ντόπας
και χυδαίο
Που ακούστηκε νικητές και χαμένοι
πόσο μάλλον χρονομετρημένοι!
Δεν είχα κανένα λόγο να σταματήσω να γράφω όμως
ή να τρέχω.
Αλλά να,
θυμάμαι τα λόγια σου κάποιες ώρες,
Η ζωή είναι κύκλος να λες
Βγάζω το διαβήτη από την τσέπη,ας είναι
και κάνω τη κορδέλα τρύπες και σκόνη.
Κάτι το μέταλλο,κάτι ο γραφίτης,
έγινε χίλια κομμάτια.
Κοίταξα για μισή στιγμή έξω απ΄το στίβο
ήταν αυτό ή οι ομόκεντρες κορδέλες.
Όχι.
Μακριά απ΄το στάδιο και τα συρματοπλέγματα.
Η πρώτη μέρα της ζωής μου
που έτρεξα γυμνός !