Στην άλλη πλευρά

Άκου πως βαριανασαίνουν οι αλαφροίσκιωτοι
στο αναστεναγμό τους βρίσκουν καταφύγιο τα σύννεφα της υποτιθέμενης ύπαρξής μου..
για να δουν ξανά παιδιά ξεχασμένα
 το φώς της αισιοδοξίας.
Είμαι παιδί
σε αλάνα με συρματοπλέγματα,
με έναν κόφτη ένα σκανταλιάρικο μειδίαμα
και ένα φλογισμένο βλέμμα.
Είμαι όμως και ο αστυφύλακας που τον περιμένει στο απέναντι πεζοδρόμιο.. και όταν γίνομαι αυτός δε θέλω να ζω.
με στολή,γκλόμπ και θανατηφόρα μολύβια.
Ενίοτε γίνομαι και το συρματόπλεγμα που μόλις παραβιάστηκε.
Άλλοτε ακόμα και ο κόφτης που
τόσο περήφανα τερμάτισε μια σκλαβιά.
Αν μπορώ να είμαι όλα αυτά.
Μπορώ να γίνω οι γονείς του μικρού παιδιού.
Ο Αγώνας η Ελπίδα.
Καθώς και τα εγγόνια τους,
η Ελευθερία ,
η Ειρήνη ,

η Αγάπη.

δορίαιχμος