Σάββατο 17 Ιουνίου 2017

τριαντατρείς σταγόνες


Έχω γεννηθεί και έχω πεθάνει
στης βροχής τα λημέρια
εκεί που τα καλοκαίρια μας άφησαν το χέρι
παραπατάω από τριαντατρία συγγνώμη
τρικλοποδιά στη ζωή μου
οι αστυνόμοι -νόμοι-μόνοι-
[μ.γ.δ.]
φωτιά στη ψυχή μου / τρικυμία στη φωνή μου
Έχω γεννηθεί και έχω πεθάνει
στης βροχής τα λημέρια
έχω κεντήσει με το βλέμμα μου αστέρια
ποδιά πια στη ζωή μου
ακάπνιστα τα τσιγάρα/ οι μποτίλιες γεμάτες/ οι φλέβες
[μου]
σκάρτες
οι φίλοι μου δεν παίρνουν τις βιταμίνες τους
ξερνώ και τις δικές τους
τις τοξίνες τους
Χωμάτινοι πορτοκαλί καιροί
χωρίς φίλτρα,
instaζωή
[με το ζόρι gram Άρη Ω!]
Μου είπε θα σου ανάψω ένα κερί
Έχω γεννηθεί και έχω πεθάνει
στης βροχής τα λημέρια
και κολυμπά
η ομοιοκοκαταληξία σε λασπόλακους
όμοιοι όλοι/ όλοι λήγουν
κάποιοι καταλήγουν
και πως να ξεχωρίσει κανείς τους ζωντανούς απ΄τους νεκρούς
Έχω γεννηθεί
και έχω πεθάνει
σε λύκου λημέρια
αλλά ζω ακόμα
[έτσι νομίζω τουλάχιστον]
εσύ;

Δεν υπάρχουν σχόλια: