Αντιξοότητες

Γράψαμε πιο πολύ από όσο ζήσαμε,

κυπαρισσένια άκαμπτα χέρια

θα με συντροφεύουν στα νιάτα μου
στον τοίχους μου θα φωνάζουν ανάποδα ποιήματα

γραμμένα στη κοσμική διάλεκτο

το έρεβος θα ξαποσταίνει

στις κουφάλες των κορμών μου

και ο άνεμος θα σου αφήνει την οσμή

σταφυλής βαφτισμένης σε φτηνό κρασί

και σήψης ανείπωτων εξομολογήσεων

Οι στιγμές που ονειρευτήκαμε

θα ονειρεύονται εμάς

πασαλειμμένες ρινίσματα παλαιωμένου φιλμ

από το “όσα παίρνει ο άνεμος”
Εμείς ωστόσο,
να κάνουμε έρωτα πάνω στους σπόρους

που τελικά πήρε ο άνεμος

και να πεθαίνουμε ηρωικά

στις ρίζες της κοσμογονικής ατέλειας,

με μια τελειότητα που δεν ειπώθηκε ποτέ,

πάρα μονάχα χάραξε

τα αρχικά μας

στους κορμούς
των καρπών μου.