Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

Φτου Ξελευτερία για όλους!





Σε μια απλή στιγμή
χτίζονται και γκρεμίζονται κόσμοι
ψηφιακές τεθλασμένες εικόνες
ρίχνουν τα θεμέλια της πραγματικότητας σου
παίρνοντας σκυρόδεμα και ράβδους
απ΄ το νταμάρι της φοβικής σου αμετροέπειας.
Εσύ τελειοποιείς με περίτεχνα μερεμέτια
τη φυλακή της ύπαρξης σου,
λίγοι κόκκοι ελληνικού καφέ
επιμελώς διασκορπισμένοι
δίπλα στο τηλεκοντρόλ
ξυπνούν την κοιμισμένη σου εθνική υπερηφ
άνοια
και αποτελούν το τέλειο πρωινό για ντιμπέιτ.
Να μην παραλείπεις το πιο βασικό γεύμα της ημέρας
και κάθε βράδυ να σφάζεις έναν κόκορα
κάτω απ' την υπόγα.
Όταν θα σφάξεις τον τελευταίο λαλητή
να κοιμηθείς αγκαλιά με τα κάγκελα
και να χαίρεσαι που ο ύπνος
θα είναι αιώνιος.
Αυτές τις μέρες βρέχει αφρικάνικη σκόνη
να προσέχεις όταν βγαίνεις από το κελί.
Μια ομπρέλα με τα εθνικά χρώματα
ο σωτήρας σου
και το νου σου
αν σε αγγίξει λάσπη
κατευθείαν μπάνιο με ελληνικο αίμα,
σε θερμοκρασία βρασμού.
Οι συγκρατούμενοι παραπονιούνται
και φροντίζουν πάντα για την ομοιογένεια
της μικρής κοινότητας.
Μα ο δεσμοφύλακας θυμάται
ότι πριν γίνεις χτίστης
σου άρεσε να γκρεμίζεις
αλλά τό' χεις ξεχάσει πια.
Κάπου στον ακουστικό σου ορίζοντα
ξεβράζονται απόηχοι
που και που
Απασφαλισμένες χρωμοβομβίδες
οπλισμένες από παιδικά γέλια
γκρέμιζαν συθέμελα το γκρίζο
μα πάνε χρόνια απο τότε..
και μια παιδική φίλη που παίζατε κρυφτό
με το όνομα Ελευθερία
την είδες στην ουρά του σουπερ-μάρκετ
να περιμένει την σειρά της
να πληρώσει με δόσεις
και τρεμάμενα χέρια
χτεσινό ψωμί.
Γυρνάς απότομα και φεύγεις
με δάκρυα στα μάτια
τα ρέστα δικά τους
Προτιμάς να θυμάσαι
τον παλμό της φωνής της
όταν φώναζε
“φτου και βγαίνω”!
Θυμάσαι;





Δεν υπάρχουν σχόλια: