Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

η Ευτυχία θα είναι η Εκδίκηση μας



Μια μέρα θα πάρουμε εκδίκηση
θα φτιάξουμε
origami μαύρους κύκνους
από τις χάρτινες καρδιές μας
και θα τους βάλουμε φωτιά αυτοβούλως
ο κόσμος θα γίνει στάχτη
και θα επιβιώσουν μόνο
όσοι έχουν κλάψει
αίμα
μέχρι τα δάκρυα τους,
να φτάσουν στον πυρήνα της γης...
Όσοι έχουν π
ροσφέρει στην ηφαιστιακή έκρηξη που κουβαλά το τίμημα:
να νοιώθεις.


Μια μέρα τα δέντρα θα δώσουν το παράδειγμα στο άνθρωπο
δυο θα ρίχνουν τα φύλλα τους
για να τα χαρίσουν σε ένα που τά'χασε.
Και το πιο όμορφο μάθημα αλληλεγγύης
θα έχει χρώμα πράσινο
και θα μυρίζει βρεγμενο χώμα μετά τη βροχή.

Μια μέρα θα πάρουμε εκδίκηση
θα σταματήσουμε τα ρολόγια στη δύση του ηλίου
και θα είναι για πάντα ηλιοβασίλεμα...
και για μια φορά ο λεπτοδείκτης,
ο ωροδείκτης
και ο δευτερολεπτοδείκτης
θα κάνουν κάτι χρήσιμο.
Θα είναι σούβλες για όλους τους τυράννους της
γης
μια μικρή υπενθύμιση στο ένα και μοναδικό σταματημένο ρολόι,
κάπου στο τμήμα “21ος αιώνας
& η πτώση του Καπιταλισμού”
στο
Mουσείο “Η ιστορία της Ανθρωπότητας”.Η εκδίκηση μας θα είναι το χρώμα
σε ένα ασπρόμαυρο κόσμο
με τόση ομορφιά που κανένα ποίημα,κανένα τραγούδι,
κανένας πίνακας
δε θα μπορεί ποτέ να αποδώσει.
/η αληθινή ομορφιά έχει τον δικό της τρόπο να εκδικείται,
την ζεις,είναι απερίγραπτη/


Μια μέρα θα πάρουμε εκδίκηση
και την επόμενη ακριβώς
λευκοί κύκνοι
από την άκρη του σύμπαντος
θα κολυμπήσουν.
Ένας μαραθώνιος που περίμεναν απο πάντα
/θα έλεγε κανείς /

για να έρθουν

να περάσουν από όλα τα χρώματα
σε ένα μεγαλειώδες ταξίδι.
Μέχρι

να φωλιάσουν στην καρδιά μας.

Και τότε θα βγει το πρώτο ουράνιο τόξο
και εμείς με τις ολοκαίνουργιες καρδιές μας
και με τις γροθιές υψωμένες
μια στο τόσο, θα φωνάζουμε:
“Αυτή είναι η εκδίκηση μας!”

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

Περί τρίχας ο λόγος


Να τριμάρουμε τα μούσια μας τρομάρα μας
οι λατέρνατιβ,
οι χίψστερς,
οι γουοναμπί αντάρτες πόλεων,
οι κροπότκινς του 2015,
οι “δεν ξέρω γιατί το κάνω”,
οι “βαριέμαι να ξυριστώ”,
και να βρούμε ανεμιστήρες πολλούς
σε καίριες θέσεις
οι τρίχες βουλώνουν τα φίλτρα των ΜΑΤ
επίσης ζεσταίνουν δέντρα
κάνουν ξόρκια
χρησιμεύουν για οδοντικό νήμα
γίνονται κλωστές για σημαίες, μπλουζάκια
απεικονίζονται σε "αγιογραφίες"
με και χωρίς εισαγωγικά
να κόψουμε τα τσιγκελωτά μουστάκια μας
τα φαλλοκρατικά σύμβολα
που δείχνουν στο φεγγάρι
ή στο παπάρι
μιας και το'φερε η κουβέντα
να ξυρίσουμε τους παπάδες με φαλτσέτα
με τρεμάμενα χέρια
Εγώ τα κούρεψα προχτές
μα δεν αλλάζω πρόφαιλ πικ
η μουσότριχα πουλάει
μια τρίχα/ένα φλίτσι-φλίτσι
και τά'χω σε βαζάκι με φορμόλη και πενθώ
λέω και προσευχές
να ημερέψω την οργή τους
αλλά αρκετά με τις δικές μου τρίχες
ας πλέξουμε κοκκινόξανθα φιτίλια
από άξελ-ρόουζις
και όταν σκάσει η τριχόβομβα
να βρέχει τρίχες για μια αιωνιότητα
ό,τι δηλαδή μας αξίζει,
ό,τι δηλαδή συμβολίζει,
μέχρι να πεθάνουμε όλοι από ασφυξία.


-Υ.Γ. και αν ψοφήσω νωρίτερα
κάψτε τα πρώην μούσια μου
και αφήστε το σώμα μου να σαπίσει
και προς Θεού, μην πιστεύετε τίποτα απο ό,τι λέω.
Που ακούστηκε γενειοΆφορος σοφός; -

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2015

Αφετηρία Γυμνιστών

Σταμάτησα λίγο πριν την αφετηρία
η κορδέλα έναρξης ανέμιζε αγέρωχη
Σκέφτηκα ότι για πρόλογος
ταίριαζε κάτι σαν
Το πιο επίπονο παυσίπονο είναι ο επίλογος”
Ειρωνικό λίγο
σε ένα
κόσμο ντόπας
και χυδαίο
Που ακούστηκε νικητές και χαμένοι
πόσο μάλλον χρονομετρημένοι!
Δεν είχα κανένα λόγο να σταματήσω να γράφω
όμως
ή να τρέχω.
Αλλά
να,
θυμ
άμαι τα λόγια σου κάποιες ώρες,
Η ζωή είναι κύκλος
να λες
Βγάζω το διαβήτη από την τσέπη,ας είναι
και κάνω τη κορδέλα τρύπες και σκόνη.
Κάτι το μέταλλο,κάτι ο γραφίτης,
έγινε χίλια κομμάτια.
Κοίταξα για μισή στιγμή έξω απ΄το στίβο
ήταν αυτό ή οι ομόκεντρες κορδέλες.
Όχι.
Μακριά απ΄το στάδιο και τα συρματοπλέγματα.
Η πρώτη μέρα της ζωής μου
που έτρεξα γυμνός !