Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Στα γνωστά λημέρια

Στις παράγκες του χτες επαίτης .
Στις μετροπόλεις του αύριο,
χαμάλης..
με ένα χαρτόκουτο σκεπή και δυο κουβάδες σύννεφα.
Τι και αν βραχώ;
Υπεροξυγόνωση απάθειας και φιλαυτείας, πολτοποιητών συνειδήσεων κέρασμα..
και γω σας πνίγω.
Πότε πότε οι σκευρωμένες παραγκουπόλεις ζητάνε ένα δεύτερο ζωγράφου χέρι.
Πότε ποτε μου χαρίζουν μια παλέτα,
τι και αν δεν έχω χρώματα;
Εδώ κόβαν βόλτες οι απαγορευμένες αποχρώσεις της αγάπης.
Καποτε.
Έδώ ξεψύχησαν ηρωικά οι πρώτες δειλές ουτοπίες.
Κάποτε;
Ζητείται ένα δεύτερο μυαλό για τα αζήτητα ποίηματα που ξεστομίστηκαν απο άλαλους άμυαλους ιππότες.
Τι και αν δεν είχαν πρώτο;
Ένα δεύτερο μάτι κυλάει στην κατηφόρα στην οδο ''μονόφθαλμων''
και τρέχουν ...τρέχουν..
Κοίτα.
Κοίτα πως τρέχουν οι τρελοί με τις κενές τις κόγχες,
 να διεκδικήσουν κηδεμονία βασιλείας.
Εδώ μοιράζουν τσίγκινα στέμματα.
Εδώ που κάποιοι ακομα,παίζουν με σύννεφα..

δορίαιχμος

Δεν υπάρχουν σχόλια: