Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Καλειδοσκόπιο

Ο νούς μου έχει το χρώμα της ειρωνίας
διαπερνά την ανάσα του αλκοολικού επαίτη
Κίτρινος,
Οξύς,
τεντωμένη τελευταία χορδή
Μί
παρθένας άπαιχτης κιθάρας
Ενταφιάζεται σε ασυμφωνίες τερατογεννέσεων
και μουμιοποίειται σε οριστικοποιήσεις δήθεν υποθέσεων
Ο νους μου βάζει στοιχήματα
με αουτσάιντερ το νου μου
και φαβορί την καρδιά μου
και χάνει
Κόκκινος
Είναι ακροβάτης χωρίς δίχτυ
απο το άπειρο στο τίποτα
παραπατά πέφτει
και σκοτώνεται
Μαύρο
Ο νους μου έχει το μπλε του οξύμωρου
στην κοιλιά ενός πνιγμένου απο το νερό ιππόκαμπου
Διαπερνά τα φώτα ο νους μου γιατί τα καβαλάει
τα τιθασεύει και προσγειώνεται στο βλέφαρό σου
να σε αποικοιμήσει όταν η αγρύπνια σε βιάζει
Πορτοκαλί
της κάφτρας είναι ο νούς μου
της τζούρας που δε μπορεί να τελειώσει
ενας χαρμάνης ασθματικός καπνιστής.
Αν δεν μπορώ να είμαι καλειδοσκόπιο
θά'ναι σα να απαρνιέμαι το Νού μου
και αρνητής
είναι το μόνο χρώμα
που δε θέλω να γίνω.

δορίαιχμος

Ρόλοι

σταχτοδοχείο απο λάσπη και αίμα σμιλευμένο
για τη συλλογή υπαρξιακών αποτσίγαρων
χαρμάνηδων
εθισμένων στο φόβο
όταν δεν μπορούν να σηκώσουν μόνοι τους
το φορτίο του μοναδικού αποδεικτικου στοιχείου
της αυτοκαταστροφικής ενοχής τους.
Αυτό είμαι
Δεν το ζήτησα.
Δεν το απαρνήθηκα.
Υπάρχω για να φουμάρω τον καπνό που δεν μπορείς να αντέξεις
και όπου δεις καπνό ποτέ ξανά
Είμαι κάπου εκεί
Να μαζευώ τα αποτσίγαρα της τσαλακωμένης σου ύπαρξης
Μέχρι να ξεμείνεις απο τσιγάρα.
Να αναπνεύσεις ξανά τον καθάριο αέρα των
ονείρων
που τόσο υπεροπτικά
σου έκρυβε η δική σου ομίχλη

δορίαιχμος

Μύηση


''Υπάρχω'' δήλωσε βαρύγδουπα η μυική μου σύσπαση μόνο και μόνο για να εδραιώσει το λόγο ύπαρξής της σε ένα δικαστήριο με σπασμένα έδρανα εγκεφαλικά ανάπηρων ενόρκων..
 και ένα ξύλινο σφυρί με πάρκινσον
 να αναγγέλει την ετυμηγορία με στόμφο και κύρος άνοιωθου δικαστή της ύπαρξης.
ΕΝΟΧΟ με έκρινε η εντροπία γιατί τόλμησα να την επαναπροσδιορίσω
Και το υπέρτατο φαλιμέντο δακρύων παθητικού κατα τα άλλα κοινού
στο πιο ξέφρενο πανηγύρι υποκρισίας.
Βάνδαλος στιγμών γιατί τις πόνεσα όσο κανείς..
Δεν ορκίζομαι!~
Βιαστής καθωσπρέπει κομφορμισμών..
Ισόβια!~
Ατιθάσευτος νους σε γρανάζια συνθηκών.
Στα κάτεργα!~
Ψυχασθενής σε φρενάδικο λόγιων λογικών
και νοσταλγός μελομένων μελλόμενων φιλιών...
Διαρρήκτης της καθημερινότητας με λοστό απο γραφίτη.
Καμμένα αποτυπώματα Ναι τα΄λιωσα απ΄τα στριφτά μου.
Ένοχος.Ένοχος.Ένοχος.
Καπνιστής διαύγειας και σε πνίγω με τον καπνό μου
 - Χειροτερέυω τη θέση μου
Πότης αλήθειας
Σφίξτε τα δεσμά του! ~
Καταδότης προδοτών
θα σου σφυρίξω τρείς φορές κλέφτικα
και θα γίνω η λαιμητόμος σου..
Εκτελέστε τον!~
Έτσι θα σε μυήσω στη ζωή.

δορίαιχμος

Κάτοπτρα

Ετικετοποιηση και στην ποιηση
δε μας έφτανε στους ανθρώπους
εξέχω του λεξίμετρου
πότε λουφάζω
πότε βγαίνω και σας κατασπαράζω
με πονήματα ποίηματα
λεξισκόπιο μου παρέδωσαν
μα στην ουσία
 τηλεσκόπιο είχα παραγγείλει
σπιράλ προς τα έξω
μικροσκόπιο είχα μπανίσει
σπιράλ προς τα μέσα
και σεις χορεύετε με αρυθμία και μελω-βία
και πότε-πότε ζείτε την πρωτοτυπία
σε κρυσταλλένια πίστα και με βημα κοφτό
Τι ειρωνία.
Βάλτε καρφιά στις σόλες σας
προμηθευτείτε κάτοπτρα
αυτοσχέδια απο δάκρυα
και ξαναδείτε τον τεθλασμένο χορό σας
στην κλιμάκωση του κρακ
που θα κάνει η πίστα
πριν αρχίσει ο πραγματικός Άναρχος χορός

δορίαιχμος

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Στο μεταίχμιο

Κάθομαι παντα στην άκρη του τραπεζιού
με λίγο πιο ακονισμένους κυνόδοντες
 και πρωμετωπίδα γεμάτη μυστήριο
είπαν
αυτοί που με τα κόπρανα της μόνας λίζας χόρταιναν
τον ερχομό του εγγονού του κενού
Κάθομαι πάντα στην άκρη του τραπεζιού
με μάτια ξυράφια
και μάρτυρες τριάκοντα αργυρά
μαρτύρια
ξυπόλυτος,
γυμνός
και νηστικός
αρέσκομαι όταν ρεύονται
μα πάντα στην άκρη του τραπεζιού,
σε ένα δείπνο φανερό,
για να χω πρόσβαση
στα τρία καρφιά και στα τριάκοντα ψέμματα
κάθομαι πάντα στην άκρη του τραπεζιού
για να θυμάμαι
πως με τριαντατρία σκουρισμένα και αργύρια
άηχα δήθεν
αχρηστεύω τους τραπεζίτες
και φτάνω τον άνθρωπο
στο απαρνημένο του αναπόφευκτο.

δορίαιχμος

Σπιράλ προς το άπειρο


Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Στιλέτο

Εμβρυικές στάσεις
των απεγνωσμένων που σου γλύφουν ηδονιστικά το αυτί
για να ξεχρεώσεις
 οσα τιποτένιε στην πορεία ξέχασες
 δανεικες υποσχέσεις που ούτως η άλλως δεν ήταν δικές σου ..
σε παίζω στα χέρια μου παράνοια μου δές με,
σε παίζω όταν βαριέμαι
και σε χύνω
και σκουπίζομαι στο πρόσωπο της υπέρμετρης ματαιοδοξίας σου.
δες τις κάλπικες ενδορφίνες στην ραχοκοκκαλιά μου
πώς ποτίζουν τα αρρωστημένα κύταρρά μου
δεν είναι τίποτα παραπάνω απο μια ψευδάισθηση ότι κέρδισα τον θάνατο..
δε ξεδίνω
είναι ένας πόνος που ποτε δε μου ανήκε
Τώρα ξέρω το μόνο δρόμο.
Ξυπόλυτος γυμνός στο αρχέγωνο μονοπάτι της αυτοίασης
ξεσκιζω τις σάρκες μου και με ενα χέρι νοητό φτάνω στη πυρήνα της ύπαρξής μου που κατα τα άλλα σμιλευσα εγω;
γιατί έτσι πίστεψεα..
Και με τη γλυκιά ηδονή της κάθαρσης το ψαχουλεύω
το παρατηρώ
διακρίνω την πορεία του και την εξέλιξή του..
βρίσκεται μεσα σε αυτό
αυτό που όριστηκε μυαλό.
Την πιο ψυχρή αμυχή χαιδεύω τη και με περίσσια ορμή κάνω τα δαχτυλα τανάλια
τη βγάζω απο το σκάλπ μου και τη στίβω.
Μέχρι η τελευταία σταγόνα δηλητηρίου που ηθελημένα ήπια να στάξει στο υπερπέραν και να εξατμιστεί.
Το σκάλπ μου είναι το μόνο εμπόδιο
και το στωμομένο στιλέτο της ανάγκης για επιβίωση η μόνη επιλογή.
Ζω γιατί
υπάρχουν τέτοιες στιγμές
δεν ζητώ τίποτα λιγότερο
από το όλο
δε συμβιβάζομαι με ανάπηρα περισσότερα
γιατί πια
ξέρω

δορίαιχμος

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013

Η ευτυχία αληθινη είναι μόνο όταν τη μοιράζεσαι

Ανάμεσα σε σειρήνες στις κόρνες τροχοφόρων τσίγκινων αλόγων
στους
 ξεβαμένους σοβάδες πολυκατοικιών
 γκρίζους στο χρώμα απο το όξινο επιθανάτιο ρόγχο της μεγαλούπολης
τις υπερβάσεις και
τις μειονότητες τις εξάρσεις τα στοιχήματα τους τσακωμούς τις ανιδιοτελείς πράξεις των αμετανόητα ερωτευμένων
των δειλών αποφάσεων
των διαμαχών και των
λαθών
των ανύπαρκτων φόβων
υπάρχουν μικρά κομματάκια αστεριών διάσπαρτα.
Αυτά τα αστερια είναι οι Άνθρωποι εδώ και έχουν ένα και μοναδικό σκοπό.
Να φωτίσουν ένα μοναδικό ανέγγιχτο κομμάτι μέσα σου.
Αυτό που μόνος σου,
δεν μπορείς να φτάσεις.

δορίαιχμος

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Οδός:Ενάντια σε ΟΛΑ

Νοηματοδοτήσαμε τα λάθος.
Να'μαι πάλι εδώ ο μεγαλύτερος φταίχτης νοηματοδοτήσαμε τα λάθος
και σβήσαμε τα ιερά.
Εγκεφαλικοί φλοιοί και τούβλα καλά δεμένα που μας κρύβουν τους ορίζοντες και όμως μιλάμε για λεφτεριά λες και την είχαμε ποτέ.
Κάναμε τη πράξη λόγια και δολοφονήσαμε τον αυθορμητισμό κάναμε τα λόγια πράξη,
 τη μία φορά που υπερβήκαμε τον εαυτό μας και φοβηθήκαμε τόσο
μα αυτό δεν είναι η πολυπόθητη λεφτεριά;
Φοβάσαι τη λεφτεριά εσύ που την εξυμνείς σε οθόνες
 γράμματα μιας αλφαβήτου
εσύ που την κλείνεις σε φωτογραφικά κάδρα και πεντάγραμμα
και της βάζεις μουσικά κλειδιά.
Όπως εγώ τώρα.
Και βλέπεις παιδιά στην ίδια οθόνη φυλακή σου,χτυπημένα,βασανισμένα,
να φωνάζουν με οση δύναμη τους απομένει στα ματωμένα τους απο μπουνιές πνευμονια ''Αναρχία ρε κουφάλες!'' λες και θα καταλάβεις ποτέ τί σημαίνει αυτό.
Η τέχνη είναι ο τρόπος του μυαλού να κρατιέται στα εγκόσμια και να διοχετεύει την έλλειψη ελευθερίας σε ένα μέσο.
Αληθινή τέχνη είναι να ζεις κόντρα σε αυτούς που σε θέλουν νεκρό.
Αληθινή τέχνη είναι το χαμόγελο του συνοδοιπόρου σου στη πιο δύσκολη στιγμή της ζωής σου.
Είναι ο τρόπος που μαζεύεις ευλαβικά τα κομμάτια σου όταν όλα σου λένε
''γιατί;'' και εσύ απαντάς ''γιατί μπορώ,δες με.''
Επανάσταση και τέχνη είναι δελφίνι που κάνει αεροπλανικά κόλπα σε μια δεξαμενή.
Μη μου ξαναπείς ότι είσαι Επαναστάτης εσύ που ζέχνεις θεαθήναι και φαίνεσθαι.
Θέλω να δω να αποπνέεις όλα αυτά που πρεσβεύεις στη πράξη.
Ξεκίνα ενάντια σε όλα μοίρασε ένα χαμόγελο στη γιαγιά που κάθεται στην είσοδο του μετρό της γειτονιάς σου και η σάπια αισθητική τους τη θέλει εξαφανισμένη
μίλησέ της και αν αντέχεις γίνε το δάκρυ που θα κυλήσει στο μάγουλό της μόλις της δώσεις σημασία ναι ΕΣΥ.
Ενάντια σε όλα,πάρε το γατάκι που κάποιος μπάσταρδος πέταξε στα σκουπίδια και δώστου ζωή εκεί που κάποιος άλλος τόσο άνανδρα του τη στέρησε.
Ενάντια σε όλα,γινε η σεροτονίνη που θα σε σώσει απο την κατάθλιψη όταν για πάνω απο μια δεκαετία την έβρισκες έτοιμη σε ταμπλέτες συσκευασμένες με τιμή.
Ενάντια σε όλα..Ενάντια σε όλα
και ο δρόμος θα είναι μονόδρομος όταν έρθει η ώρα και τότε θα είμαστε όλοι δρόμοι
να γλεντάμε τις νίκες μας
αυτές τις αληθινές Νίκες της ζωής
γιατί θα έχουμε διανύσει το δρόμο για την ελευθερία όπως μόνο εμείς ξέρουμε
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ

δορίαιχμος