Οι δουρειοι ιπποι στο μυαλο σου ανοιγουν τις νυχτες..
Απο μεσα βγαινουν επιλεκτοι,αιμοδιψεις,βαρβαροι οι καλυτεροι στο ειδος τους.
Λεηλατουν,κλεβουν σου σκοτωνουν τα ονειρα.
Καθε βραδυ πριν κλεισω τα ματια μου,βαζω μια μεγαλη φωτια.
Καιω το μεγαλο ξυλινο αλογο που μεχρι προτινως το εσερνα μαζι μου...
Και ο,τι απομεινει,το θαβω στην αββυσσο του μυαλου μου.Μαζι με τα απομειναρια των βαρβαρων..
Και ετσι...Μπορω να πεταξω...
Καθε φορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου